De opvallendste band op het metalfestival Into The Grave is Slaughter to Prevail. De vier gevluchte Russen en een Brit storten zaterdag hun deathcore over het Oldehoofsterkerkhof in Leeuwarden uit.
,,We komen allemaal uit ‘f*cking’ kleine dorpjes in Rusland’’, roept zanger Alex Terrible (echte naam Aleksandr Shikolai). ,,En we leven onze droom!’’ Op het plein lijken niet alle metalheads daar een boodschap aan te hebben. Ze komen hier niet voor zijn levensverhaal, ze komen voor zijn muziek.
,,Spelen’’, roept een van de headbangers terug. Toch is die Russische achtergrond best intrigerend, zeker in het huidige tijdsgewricht. Alex werd geboren in de omgeving van Jekaterinenburg, de stad waar in 1918 tsaar Nicolaas en zijn vrouw en kinderen hun wrede, bloedige einde vonden. Dat past prima in het metalplaatje.
Toen de zanger zo’n dikke tien jaar geleden met zijn gruntstem op YouTube nummers begon te coveren, bezorgden die diepe keelklanken hem een bescheiden cultstatus. Met een clubje geestverwanten richtte hij vervolgens Slaughter to Prevail op, een band die op het eerste oor en oog volkomen aan je verwachtingen voldoet.
Zwarte zon
Met een fors litteken langs zijn linkeroog en tot bijna onder zijn kin getatoeëerd, oogt Alex als een meedogenloze woesteling. Aan specifiek twee tatoeages dankt hij zijn bedenkelijke reputatie.
Op het Oldehoofsterkerkhof houdt de Rus die afbeeldingen verborgen onder zijn hoodie, maar ergens op dat lijf schijnen een zwarte zon en een Odal-rune te staan. Symbolen die volgens zijn critici duiden op nazi-sympathieën.
Zelf zei Alex daar eerder over: ,,Veel dingen zijn uit hun context gehaald, maar ik begrijp dat zoiets in Europa anders wordt bekeken dan in Rusland. De taalbarrière kan soms moeilijk zijn en ik zou willen dat mensen mij een tweede kans geven, zodat ik ze kan laten zien dat ik geen rechtse opvattingen heb.’’
Florida
Nou is deze controverse niet eens het interessantste aan Slaughter to Prevail. Wat de band bijzonder maakt, is dat ze vlak voor de Russische inval in Oekraïne hun land zijn ontvlucht. Sinds 2022 wonen Alex en zijn bandleden in Melbourne Florida, een zonnig stadje met nog geen tachtigduizend inwoners.
Hoe kregen ze dat voor elkaar? En hoe ze vanuit de Verenigde Staten tegen hun vaderland aankijken? Graag zouden we de bandleden daar over willen interviewen, maar dat zit er niet in. ,,Ik snap dat op zich wel’’, zegt festivalorganisator Paul van Berlo. ,,Ze zijn natuurlijk bang dat je weer over die tatoeages begint.’’
Op YouTube vertelt Alex: ,,Veel mensen, veel Russen, probeerden me de schuld te geven in de trant van: Oh, je ontvlucht de oorlog, en nu zit je in dat ‘onschuldige’ Amerika. Ik ben niet achterlijk, weet je. Natuurlijk begrijp ik dat Amerika niet onschuldig is.”
Onze broeders
Hij verduidelijkt: ,,Oekraïners zijn onze broeders. Ik hou ook nog steeds van Rusland. Ik ben niet alleen naar Amerika verhuisd om aan de oorlog te ontsnappen. Ik ben naar Amerika verhuisd, omdat ik een beter leven wilde voor mezelf, mijn familie en mijn toekomstige kinderen.’’
Aan zijn Amerikaanse avontuur heeft Alex in ieder geval een stopwoord over gehouden: het is ‘f*cking’ voor en ‘f*cking’ na. Tegelijk lijkt hij heel erg goed zijn best te doen om aardig gevonden te worden.
Af en toe richt Alex zich vanaf het podium tot de massa. ,,Er is een heleboel ‘sh*t’ aan de gang in de wereld’’, zegt hij dan. ,,Als je dat wilt veranderen, moet je met je zelf beginnen. Kijk maar in de spiegel.’’
Zulke stichtelijke woorden, daar is dat toch wat conservatieve metalpubliek niet aan gewend. Sommigen reageren een beetje lacherig, anderen vinden het juist geweldig. Dan nu de muziek.
Op papier speelt Slaughter to Prevail deathcore, een subgenre dat metalgitaar en gruntvocalen mengt met invloeden uit de hardcorepunk. Met titels als Demolisher, Viking en Chronic Slaughter lijken de nummers zo uit het handboek voor metalmusici te komen.
George Orwell
Alex zingt echter ook over 1984, de maatschappijkritische toekomstroman van George Orwell (1903-1950), waarin hij waarschuwt voor totalitaire regimes. Hoe dat klinkt? Op het Oldehoofsterkerkhof speelt Slaughter to Prevail redelijk strak.
Af en toe hoor je een technobeat boven de gitaarriffs uitkomen en er komt zelfs Balkanachtige wereldmuziek voorbij. Dat een deel van dat geluid overduidelijk vanaf de band komt, lijkt weinigen te storen.
Na de toegift vouwt Alex Terrible zijn beide handen in de vorm van een hartje. ,,We zijn ‘f*cking’ dankbaar dat we hier onze ‘f*cking’ muziek mogen spelen’’, roept hij. ,,Thank you for your support.’’ Een toeschouwer, lachend: ,,Dit lijkt het Eurovisiesongfestival wel.’’
